6 Augustus Epcot & “water”park Blizzard Beach

Planning van vandaag was terug naar Epcot om de must do- Soarin te gaan doen die wij van de week hebben overgeslagen in verband met de drukte, te kijken of de kinderen nog wat anders willen doen in Epcot en daarna lekker te gaan zwemmen in het waterpark Blizzard Beach.

Bij Epcot gearriveerd hebben wij een parkeerplek redelijk dichtbij en lopen wij naar de ingang in plaats van gebruik te maken van het treintje (er rijden treintjes van de parkeerplaats naar de ingang vanwege de afstanden, en je loopt toch al aardig wat kilometers gedurende deze dagen). De wachttijd van Soarin staat op 40 minuten en de fast pass tijd voor ver in de middag, dus wij gaan braaf in de rij staan, als wij net een paar minuten in de rij staan wordt er door een stem via de omroepinstallatie aangekondigd dat de wachttijd is bijgesteld na 60 minuten, maar via meerdere kanalen hebben wij te horen gekregen dat wij dit spektakel niet mogen missen dus wij houden stug vol en blijven staan.

Het wachten op zich wordt leuk gemaakt doordat er op schermen voor ons allerlei soorten interactieve spelletjes worden gedaan die ons laten slaan naar ballen, landschappen laten maken en nog veel meer dingen, waardoor alle wachtende mensen hele rare bewegingen staan te maken, op zich al een attractie om naar te kijken en om mee te doen. Zo staan wij op een gegeven moment als een soort van team voor een scherm en moeten met ons lijf een vogel besturen, links is naar links buigen, rechts is naar rechts buigen en rechtstaan is rechtdoor, wij spelen met 5 teams tegelijk, het is natuurlijk geen gezicht om een groep van een man of 15 naar links of naar rechts te zien buigen maar wij brengen het er als groep goed vanaf en finishen als 1e en het gejuich is niet van de lucht. En daarna door naar de echte attractie.

Soarin is echt de kers op de taart, (bedankt Rick!) wat een mooie ervaring, je zit in een soort van hangglider en zweeft over het Amerikaanse landschap heen, schitterende beelden en van ons mag het eeuwig doorgaan, Ronald is zo enthousiast dat hij vlak voor het einde keihard zijn hoofd stoot tegen een kleine metalen rand als hij iets tegen mij probeert te zeggen. Hij houdt een flinke bult aan dit Soarin avontuur over.

Aangezien het rustig is bij Mission Space en wij dit ook een gave ervaring vonden maar de rustige versie de 1e keer hebben gedaan, halen wij een fast pass om binnen een uur de heftigere versie te kunnen doen. De tijd vullen Chantal en ik om in de rij te gaan staan bij de “beestjes”, terwijl Wim en Ronald nog een keer in Spaceship Earth gaan en daarna net op tijd zich weer bij ons voegen om ook vastgelegd te worden met de hoofdrolspelers van Disney.

 

Van de fotoreeks lopen wij rechtstreeks Space Mission in naar onze missie naar Mars. Wauw, de oranje missie is echt goed, je krijgt echt de G-krachten op je lichaam en voelt echt je hele gezicht trekken alsof je terplekke een botox-behandeling krijgt, ook je handen zweven echt alsof je gewichtloos bent. Na deze ruimtereis zijn wij toe aan wat anders en rijden naar onze volgende “rust-plek” en gaan wij een verfrissende duik nemen in het waterpark Blizzard Beach.

Dit is een waterpark van Disney waar alles draait om een ski-oord, vreemde combinatie maar het levert wel leuke entertainment op, je kunt met banden van allerlei routes af en kunt zelf van een soort van skihelling af(glijden). De hoogte hiervan is indrukwekkend want vanaf boven kijk je over een groot gedeelte van het Disney terrein heen en lijk je op dezelfde hoogte te staan als de Tower of Terror of de Yeti.

 

WIj gaan gewoon voor de familieband route waarbij wij in een soort van minizwemba(n)d een waterbaan afgaan, daarna nog met wat banden in het grote golfslagbad en de kinderen nog van wat glijbanen af en voordat wij er erg in hebben is het al half 7.

Onder protest van de kinderen gaan wij naar huis want ik wil vanavond even kijken hoe het met het gewicht in de koffers gaat, want vanmorgen heeft Wim de nieuwe koffer met alle nieuwe spullen erin meegenomen naar Publix en gewogen en die woog 62 pond en dat is dus teveel!

Terwijl de kinderen nog een plons nemen in ons eigen zwembadje vul ik 3 van de 4 koffers zodat wij een idee krijgen over het gewicht. Wij maken voor het eten een stop bij de Publix en de nieuw aangeschafte koffer heeft nu een gewicht van 50 pond en dit is precies het gewicht dat toegestaan is en de andere 2 zitten er met 35 pond nog verder onder en dan heb ik nog een extra koffer over terwijl er niet heel veel meer ingepakt hoeft te worden, dus dat gaat helemaal goed komen.

Wij gaan daarna een uitstekende steak eten bij Black Angus, het is alleen jammer dat je ook bij dit toch wat meer sfeer restaurant na iets meer dan 1 uur al weer buiten staat, maar wel prima gegeten.

De kinderen willen nog niet over naar huis gaan praten dus wij gaan het advies van de volgers volgen, wij genieten nog van komende dagen!