30 juli Extra koffer gezocht

Vanmorgen lekker uitgeslapen en uitgebreid thuis ontbeten, waarna wij gaan shoppen bij Prime Outlet.

De uren vliegen voorbij en de hoeveelheid tassen groeien, eindresultaat een bed vol met nieuw aangeschafte kleren,

dus een extra grote wagen laten kom om de aankoop te vervoeren

(geintje), maar wij zullen wel nog een extra koffer moeten kopen om alles mee te kunnen krijgen en geeft mij een goede reden om nog een keer in mijn eentje te gaan shoppen, want vandaag is voor iedereen wat gescoord behalve voor mijzelf, dus die schade moet ik nog inhalen.

Wij lunchen laat en gaan daarna de middag en avond nog terug naar Seaworld, want Wim en Ronald moeten hun dagelijkse portie “thrill” nog hebben en na het Kraken, gaan zij ook nog  in de Manta en deze vinden zij het heftigst van alle attracties tot nu toe. Je hangt hier als het ware onder de vleugels van een rog, dus met je voeten “los”.

Chantal en ik genieten in de tussentijd van de Zeeleeuwen en Ottershow (erg leuk en inderdaad Teleton ook de “clown” vooraf is erg goed), nemen een kijkje bij de zeeleeuwen, de pinguins, de haaientunnel en het aquarium. Uit de laatste ben ik moeilijk weg te halen, ik vind het heel erg mooi om onder de roggen door te lopen, prachtig!

Vervolgens gaan wij met zijn vieren de helikopter simulator in voor de vlucht over Antartica, het enorme gegil van de medepassagiers, (die blijkbaar niet zoveel gewend zijn of beginnen wij er aan gewend te raken?) neemt een gedeelte van de effecten voor ons weg.

Daarna door om een plek te vinden voor de avondshow van de orka’s Shamu Rocks, ruim een half uur van te voren aanwezig is eigenlijk nog niet vroeg genoeg. Aangezien wij gisterenavond al laat doorweekt zijn geworden, besluiten wij niet in de “soak zone” te gaan zitten maar iets verder achteraan in het midden. Wij vinden nog een redelijke plek en gaan zitten, voor en achter ons en opzij zitten al mensen en een stank omringt ons als wij gaan zitten. Er zit iemand achter ons die of heel erge zweetvoeten heeft of zoals Ronald beweert diegene heeft het vast van angst in zijn broek gedaan toen hij in de Manta zat. Gelukkig wordt er om ons heen flink wat patat gegeten zodat wij die lucht ruiken ipv de andere stank. Er is in de omtrek geen andere plek meer dus wij blijven zitten. Deze show van de orka’s is echt super, de combinatie van muziek en licht en de hoeveelheid orka’s die in het bassin zitten zijn echt heel indrukwekkend. Wim had zijn camera niet mee, dus de foto’s zijn van duidelijk mindere kwaliteit maar het beeld staat op ons netvlies.

PS: kunnen ze die orka die nu in het Dolfinarium zit niet proberen te houden en daarna ook te gaan trainen?

29 juli die Harry toch

Vandaag zouden wij ons geluk gaan beproeven in Universal’s Island of Adventure, afgelopen maanden volop in de spotlights vanwege de nieuwste attractie: de Harry Potter wereld.

Wij staan bijtijds op en zodra wij bij Universal aankomen gaan wij richting het Harry Potter gedeelte. Wij weten van Carla en Rini dat zij al in de rij stonden vanaf Toon Lagoon, dus als wij pas stilstaan bij Jurassic Park vinden wij dit een goed voorteken. Op een gegeven moment krijg je kaartjes waarmee je kunt bewijzen dat je in de rij staat en krijgen wij een wachttijd door van ongeveer 40 minuten. Dit blijken 40 minuten te zijn voordat wij de HP wereld in kunnen waarna je ook weer per attractie verschillende wachttijden hebt, maar hier zijn wij voor gekomen dus wij blijven netjes wachten.

Uiteindelijk is het zover en mogen wij het domein betreden, het is echt heel erg mooi gemaakt, en wij kunnen vlot in een kleine achtbaan, die Chantal zelfs leuk vindt. De rij voor de hoofdattractie in de wereld van HP staat op 60 minuten, maar ook dat krijgt ons niet klein en Chantal en ik staan in de rij terwijl Wim en Ronald van de gelegenheid gebruik maken om in de snelle achtbaan: Dragon Challenge te gaan.

Net op het moment dat wij de muren van het kasteel in gaan, komen Wim en Ronald aan lopen en voegen zich weer bij ons. Chantal is zenuwachtig omdat wij echt niet weten wat hier gaat gebeuren maar als wij aangeven dat het echt geen achtbaan is, is zij redelijk gerustgesteld. In het kasteel zien wij heel erg mooie dingen die wij herkennen uit de films (bewegende schilderijen, prachtige 3d animatie, sprekende hoed) en voordat wij er erg in hebben zijn wij aan de beurt. Wij nemen plaats in een soort van 4 persoonsbank, waar wij goed in gegespt worden en omdat wij even moeten wachten vertelt de dame bij de bank aan Chantal dat het geen achtbaan is maar een soort van Simpson avontuur alleen dan van HP. Nu vond Chantal de Simpsons heel erg leuk om te doen, dus wij zijn er klaar voor. Maar er gebeurd helemaal niets, wij staan stil en er is een kleine storing, wij mogen nog even blijven zitten maar op een gegeven moment moeten wij uit de “bank” en worden wij samen met alle andere “passagiers”teruggebracht naar een specifieke rij. De omroepinstallatie kondigt eerst nog aan dat er een oponthoud is, maar na 15 minuten verandert de melding in dat er grote technische problemen zijn en dat men niet weet hoe lang dit oponthoud gaat duren, daarom het advies om op een later tijdstip terug te keren.

Tja, wij staan nog steeds in een speciale rij, maar heel veel mensen uit die rij kiezen eieren voor hun geld en gaan eruit. Na nog 15 minuten gewacht te hebben loop ik naar 1 van de medewerkers toe, want ik vind het echt te gek om straks als de attractie het weer gaat doen, weer opnieuw 1 uur in de rij te gaan staan en eventueel ook weer in de rij te moeten gaan staan als wij de HP wereld uit mochten gaan. De medewerker begrijpt mijn “klacht” en loopt naar zijn chef en komt daarna heel geheimzinnig naar mij toe en geeft mij 4 speciale “express tickets” geldig voor deze attractie die ons direct toegang geven tot een speciale rij. Een brutaal mens heeft de halve HP wereld!!

Wij vertrekken uit de rij, gaan HP wereld uit, na gecheckt te hebben of wij nog in de rij moeten om de HP wereld in te gaan (en dit blijkt niet nodig te zijn, geldt alleen voor de ochtend/start van het park)  gaan een hapje eten en horen dan opeens een luid gejuich waaruit blijkt dat de attractie het weer doet.

Wij gaan weer terug naar HP wereld en maken de fout om in de rij te gaan staan voor wat naderhand blijkt de winkel voor de toverstaffen te zijn. Voor een introductie van echt 5 minuten waarna je de winkel in gaat staan wij bijna 1 uur in de rij. De verloren tijd maken wij goed door gebruik te maken van onze “magic express tickets” die inderdaad speciale deuren opent waardoor wij binnen 5 minuten weer met zijn vieren in de bank zitten en de echte Journey kan beginnen. Hier hebben wij dus eigenlijk de hele ochtend op gewacht en het is inderdaad een topattractie, je reist als het ware zwevend door een HP verhaal met geweldige 4D effecten, het is echt zo mooi gemaakt, als je hier bent mag je dit echt niet missen. Heel toepasselijk kopen wij nog een Butterbeer (nog het meest te vergelijken met een hele zoete milkshake), en daarna gaan wij naar de andere gedeeltes van het park.

Na deze lange aanloop gaan de andere attracties met een enkele uitzondering redelijk vlot. Spiderman is ook heel erg goed en Wim en Ronald hebben de smaak van de rollercoasters zo te pakken dat zij 2 keer in de Hulk gaan.

Wij worden doorweekt in de Popeye bootjes, schrikken in Jurassic Park van de grote Dinosaurus voordat wij de vrije val krijgen en ook Poseidon’s Fury is een verrassend geheel. Wat kunnen die Amerikanen toch een show van alles maken.

Wij eten de hele dag op het park met het park meal deal bandje en om 21.00 vertrekken wij richting ons Windsor huis om de dag af te sluiten.  Aan het einde van de avond begint het iets te regenen maar het zet niet echt door, wij zijn benieuwd wat morgen ons weer gaat brengen.

28 juli Van alles wat

Wij beginnen de ochtend rustig aan en vertrekken rond half elf richting Hollywood Studios, volgens de “crowd”kalender, vandaag het beste park om te doen. Bij aankomst denk ik dat heel Orlando en Kissimmee gisteren de “crowd”kalender gisteren heeft geraadpleegd en besloten heeft om daarom naar de Hollywood Studios te gaan. Het is heel erg druk, de eerste wachttijden die wij zien voor de top attracties staan rond elf uur al tussen de 40 en 100 minuten en voor Toy Story zijn de fast passen zelfs al op voor de rest van de dag, terwijl het park tot 20.00 uur open is, wat een gekkenhuis!

Wij besluiten de show van Belle en het Beest te gaan bijwonen, maar in plaats van het verwachte binnen theater (met airco), blijkt het een overkapte buiten theatervoorstelling te zijn, waardoor de zweetdruppels talrijk hun weg naar beneden vinden. De show is wel de moeite waard, het is het echte Disney sfeertje waarbij alle kostuums er geweldig mooi uit zien en de 30 minuten voorbij vliegen.

Wij zijn al jaren naar Disney Parijs geweest en zijn daarom min of meer bekend met een gedeelte van de attracties in de studios, onbekend is echter de Jedi training die op het programma vermeld staat en aangezien Wim Ronald al jarenlang bestookt met Star Wars zijn de 2 grote fans van alles wat met deze film te maken heeft, dus een echte Jedi training is welkom. Bij aankomst blijkt het een training te zijn voor kinderen tot 12 jaar en de wachttijd is op dat moment 80 minuten waarbij de deelnemers in de rij moeten blijven staan, vanwege gelimiteerde aantal plekken. Ronald vindt het heel jammer maar dat gaan wij echt niet doen.

Terwijl wij doorlopen naar de 3D muppets film, waar de wachttijd slechts 10 minuten bedraagt en even leuk is om te zien, vraagt Ronald of wij in plaats van in deze drukte verder te blijven lopen niet naar een waterpark kunnen gaan. Ik dacht 10 meter ervoor precies hetzelfde en aangezien er standaard een tas achterin de auto staat met zwemgoed en handdoeken is de keus snel gemaakt. Wij lopen nog een klein rondje maar de wachttijden voor de attracties die wij willen doen zijn echt niet fijn, dus om kwart voor 1 staan wij weer buiten bij de auto.

Een zeer kort bezoek, waarna wij naar Typhoon Lagoon rijden. Dit waterpark was er in 1991 ook al maar ook dit park is enorm uitgebreid, de boot die als ware gestrand is boven op het eiland,  kondigt nog steeds met een soort van stoomfluit de golven aan en ook een heuse vloedgolf.

Voordat wij dit grote golfspektakel meemaken zien wij dat er een mogelijkheid is om te snorkelen en aangezien wij dat gemist hebben in Key Largo maken wij nu van de gelegenheid gebruik om een gedeelte van de schade in te halen. Het is maar een klein stukje maar op dat kleine stukje zien wij kleine haaien, roggen en mooie tropische vissen. Chantal gaat als een speer want zij wil er zo snel mogelijk weer uit, pas vlak voor het eruit gaan begint ze echt een beetje te kijken maar vindt het eng. (ze heeft dus nog niet het duikersbloed van haar vader en moeder:).

Daarna gaan wij het water in waar de golven met ons spelen, wij zijn net op tijd voor de vloedgolf, maar blijven bij het ondiepere water om eerst wat te wennen. Na een paar keer stoppen de vloedgolven en en nemen de gewone golven het weer over, wij zien dan een Disney fotograaf en vragen of deze een foto van ons wil maken als er weer een vloedgolf komt, dat is geen probleem, maar dat kan nog wel weer even duren. Er worden wat gewone foto’s van ons gemaakt en wij weten haar te vinden als de vloedgolf weer wordt aangekondigd. Ik maak nog even een praatje met haar en wijs op de zeer dreigende lucht achter het waterpark, waarbij zij vertelt dat als het gaat onweren op 7 miles afstand van het park dat het park dan dicht gaat. Nog geen 10 minuten nadat wij dit met elkaar besproken hebben begint het in de verte te onweren maar het komt duidelijk dichterbij en binnen 2 minuten kondigt de omroepinstallatie aan dat iedereen het water op alle plekken moet verlaten. Binnen no-time is iedereen het water uit en is het een enorme drukte bij de kleedruimtes en vervolgens op de parkeerplaats richting de uitgang.

Wij besluiten nog een stop te maken om wat te gaan shoppen in Orlando Premium Outlets en kopen Geox voor Ronald, een Tink vest voor mijzelf en een 501 voor Wim. 

Wij eten thuis spaghetti en ijs en ook al verliep deze dag niet helemaal zoals verwacht, wij hebben weer een hoop gezien en gedaan, lekker hoor!

Wij genieten volop en vinden het heel erg leuk om al jullie reakties te lezen en op deze manier met jullie contact te hebben, ook nemen wij de tips die wij nog via jullie krijgen tot ons. Op deze manier is ons feestje compleet. Bedankt!

27 juli Animal Kingdom

Vandaag is het de dag dat wij onze Disney kaarten gaan gebruiken, wij hebben 14 dagen onbeperkt toegang tot de Disneyparken waarbij ook de waterparken van Disney door ons bezocht kunnen worden.

Volgens een “Crowd” kalender kunnen wij vandaag het beste Animal Kingdom bezoeken en Magic Kingdom vermijden. Dus dit advies volgen wij en wij zijn bijtijds bij Animal Kingdom.

Wij beginnen met een safari waarbij de omgeving echt heel erg mooi is en ook de temperatuur goed zijn best doet om een echt safarigevoel te geven. Wij zien hier de big 5 zonder enig probleem.

De wachttijden in het park vallen reuze mee voor de top attracties staan wij niet langer dan 20 minuten in de rij en met gebruik van de fastpass kunnen wij zelfs in sommige voor een 2e keer. Wim en Ronald zoeken hun vermaak in de Mount Everest (soort roller coaster) terwijl Chantal en ik nog een keer in de river rapids (soort piranha van de efteling) gaan. De eerste keer dat wij hier in gingen met zijn vieren werden wij een beetje nat, maar de 2e keer dat Chantal en ik er samen in gaan, zijn wij tot en met onze onderbroek “soaked”. De rest van de dag hebben wij geen last meer van de hitte!

Wij gaan met diverse disneyfiguren op de foto, genieten van de Nemo musical en de Lion King show, de attracties in alle verschillende gedeeltes (Dinoland) en na op verschillende tracks nog wat dieren te hebben gespot, sluiten wij af met de parade en hebben Animal Kingdom gezien. Een mooi park waar wij het geluk hebben dat het inderdaad niet al te druk is waardoor wij alles hebben kunnen doen wat wij wilden.

Omdat het nog vroeg is stel ik voor om nog even naar Disney Quest (een soort van games pretpark) te gaan, de Tom Tom wijst ons de weg en geeft midden op het Disney terrein op een weg die nergens specifiek naar toe gaat aan dat wij er zijn. Oke, wij volgen daarna zelf de borden Downtown Disney en komen er aan. Wat heb ik mijzelf aan gedaan om dit voor te stellen met 3 fanatieke “gamers” in huis. Er zijn 5 verdiepingen met spelletjes, de meest uiteenlopende vormen en allemaal gratis, wij kunnen hier ouderwets flipperen, pacman spelen, racen in alle vormen maar ook een virtuele wereld betreden met superheroes, vliegen en zelfs een eigen achtbaan ontwerpen en die daarna ondergaan in een simulator. De kinderen en Wim zijn er niet weg te slaan en pas als wij afspreken om echt nog een keer terug te komen, krijg ik het drietal zo ver om op zoek te gaan naar een restaurant voor het avondeten. Wij gaan naar Ponderosa omdat wij ook de Kids eat Free card willen uitproberen, dit werkt prima, wij eten met zijn vieren voor nog geen $30, het eten is niet te vergelijken met bijv de Outback maar is een prima alternatief voor een doordeweekse dag.

Thuis aangekomen kijken wij naar de foto’s die bij Disney (door de Disney fotografen) gemaakt zijn, vindt Wim een manier om ze bewerkt op de computer te krijgen (niet verder vertellen) en sluiten wij deze dag weer voldaan af.

26 juli Sea World

Na al een paar keer het geluk te hebben gehad om dolfijnen in het wild te hebben gezien, gaan wij vandaag de dolfijnen in Sea World bekijken.

Wij ontbijten eerst relaxt in het huis (wat lekker om alles tot je beschikking te hebben), waarna wij zonder verdere avonturen naar de parkeerplaats van Sea World rijden. De tip op het forum om vooral goed te onthouden waar je je auto parkeert  (of er zelfs een foto van te maken) heeft ons afgelopen dagen al heel wat gezoek bespaard en ook vandaag kijken wij weer goed met zijn vieren waar wij geparkeerd staan. Deze auto is trouwens ook uitgerust met een licht en toetersignaal waardoor je als je de sleutel indrukt vaak al van ver het geluid van de auto kunt horen en de lichten kunt zien, heel handig.

O ja, dit is hem onze huidige kar bij het huis:

Het is vandaag heel erg warm (later horen wij op het nieuws dat het de heetste week is/wordt tot nu toe) en de sprays (een soort van plantenspuit met een ventilator eraan vast, die zorgt voor een prettige waterspray, heel verfrissend, gescoord bij Publix, ook in alle parken te koop alleen dan duurder :)) komen goed van pas.

Wij nemen een kijkje bij de flamingo’s, de schildpadden en gaan dan de dolfijnen voeren. Wij hebben geluk want wij kunnen in de laatste sessie voor de pauze mee. Wij krijgen instructies wat wij wel en niet mogen doen en dan ontvangen wij een bakje met visjes. Chantal vindt het in het begin best een beetje eng want nu zijn ze echt heel dichtbij en krijgt hulp van een dame van Seaworld.

 

Ronald heeft dat niet nodig en gaat zijn gang, voordat wij er erg in hebben is de vis op en de tijd voorbij, heel erg leuk om te doen!

Daarna de roggen aaien en de manatees bekijken (mam, het lijken net stenen, zijn ze wel echt?)

Nu zijn wij mooi op tijd om naar de dolfijnen en walvisshow te gaan. En dit is echt de moeite waard, het is een fantastische show, heel indrukwekkend om te zien hoe de beesten zich bewegen en het is heel fijn om een fotograaf mee te hebben want dan krijg je dit soort foto’s en is het moeilijk om te kiezen welke op het blog te zetten. Wim is blij dat hij zijn apparatuur mee heeft, ook al is het af en toe wel een gesleep, het resultaat mag er zijn:

 

Mooi he!

Tijdens de show zaten wij in de schaduw en als wij weer in de zon lopen is het echt heel erg warm, dus wij besluiten om meteen door te gaan naar de Shamu show (orka) ervan uitgaande dat wij ook daar in de schaduw kunnen zitten.

Wij komen kort voor aanvang aan en vinden nog een redelijk goede plek en ook hier kijken wij naar een prima show waar de trainers niet echt meer in het water gaan sinds het dodelijk ongeval met een trainster in Februari, maar ondanks dat blijft het de moeite waard om deze gigantische mooie beesten te aanschouwen (en het viel ons mee dat er toch wel interactie tussen de trainers en de orka plaats vond)

Ook hier wat “plaatjes” om een indruk te geven:

Na deze show gaan de kinderen nog even in de Shamu express een mini-achtbaan en daarna houden wij het voor vandaag voor gezien vanwege de hitte (het lijkt wel of er in Universal meer voorzieningen zijn om verkoeling te geven). Wij hebben al bij binnenkomst een pas gehaald waardoor wij nog een keer binnen 7 dagen mogen terugkomen en gaan dat zeker doen.

Wij maken een stop bij Publix en doen boodschappen, waarbij wij een BBQ’tje aanschaffen (voor $20, dat is het enige dat niet bij het huis aanwezig is, ook al kun je wel op het terrein BBQén).

Thuis aangekomen duik ik een uurtje mijn bed in (hoofdpijn door de warmte) terwijl Wim met Ronald en Chantal een duik nemen in het grote zwembad op het terrein. Zij vermaken zich prima want er blijkt ook een heftige glijbaan bij te zijn. Ik knap ook gelukkig weer op na een dutje en terwijl Chantal nog even in ons eigen zwembadje nazwemt, Ronald zich met zijn kaarten vermaakt regelt Wim het eten, soep met stokbrood, sla en een stukje vlees op de nieuw aangeschafte BBQ, prima! Hij werkt goed, dus van de week kunnen de grotere steaks er op. Als toetje een lekker ijsje en dan bijtijds naar bed om morgen richting Disney te gaan. Het kan niet op!

25 juli Een dag met een gaatje

Vanmorgen lekker rustig aan gedaan, Chantal heeft zelfs tot kwart voor 9 geslapen, daarna lekker ontbeten met de vers gehaalde broodjes. Na een ochtendduik in het zwembad zijn wij van plan om naar Universal toe te gaan.Wim constateert onderweg een lampje dat blijft branden ook als wij de tips die Alamo in een folder meegeeft toepassen. Met behulp van de Tomtom rijden wij naar de dichtstbijzijnde Alamo (bij Disney) en daar worden wij doorverwezen naar het vliegveld omdat desbetreffende Alamo ons niet kan helpen omdat hij ons type auto niet heeft staan. Heel vervelend maar verder klagen blijkt niet te helpen, dus wij gaan richting het vliegveld. Het is nu ook weer ontzettend druk op de weg (ik dacht dat wij alleen in Nederland veel files hadden, maar afgelopen dagen blijkt dat zij hier ook zijn) waardoor wij ruim een uur erover doen, terwijl het normaal een half uurtje zou moeten zijn. Op het vliegveld wordt geïrriteerd gereageerd over de manier waarop wij bij de andere Alamo zijn weggestuurd en om het ongemak te compenseren krijgen wij een upgrade en mogen een andere auto uitzoeken bij de SUV ipv de mid-SUV. Alle spullen (en dat is niet zo heel veel omdat wij naar Universal zouden gaan) halen wij uit de auto en laten onze keus vallen op een grijze jeep met donkergetinte ramen waar slechts 7100 miles op de teller staat. Alle spullen er in en contract omgezet en met zijn allen klaar om weg te rijden, als blijkt dat in deze auto het olielampje brandt. Grrrrrrr, wij eruit, spullen eruit, en dit keer kiezen wij een Equinox (officieel de auto die wij eigenlijk gehuurd hebben, maar die inmiddels onder de SUV categorie valt ipv mid-SUV) en nadat het contract weer is aangepast kunnen wij weer op pad.

Via de tolweg vlot naar Universal, waar wij dan merken dat Wim zijn portemonnee nergens te vinden is, POTV…………., die ligt nog in het zijvak van die jeep, die terwijl wij overstapte in de Equinox meteen werd weggereden om het olieprobleem te verhelpen. Wij rijden terug naar het vliegveld, waar direct bij aankomst bij het Alamo kantoor een grote zoekactie wordt gestart naar de Jeep. Na een spannende 15 minuten komt het verlossende woord, hij ligt inderdaad in de Jeep en alles zit er nog in, GELUKKIG!! Wat een toestanden maar het loopt gelukkig goed af.

Uiteindelijk komen wij weer ruim in de middag in Universal aan, besluiten dan weer naar de studios te gaan en hebben daar weer een hele leuke middag en avond, waarbij Ronald en Wim zelfs in die vreselijk uitziende rollercoaster zijn geweest en het nog mee vonden vallen ook.

Een dag die heel erg naar begon, waar gelukkig alles goed is afgelopen en zoals Chantal zegt wij er nu een mooiere auto hebben overgehouden! Foto van de auto volgt zeker nog.

24 juli Aankomst Kissimmee

Gisterenavond terwijl ik in de lobby zit van Lani Kai en de kinderen onder het toeziend oog van Wim een duik aan het nemen zijn in het zwembad nog aardig wat hectiek meegemaakt.

Terwijl ik het blog aan het upladen ben komt er een medewerkster van Lani Kai in tranen aan de balie staan en terwijl zij haar verhaal doet aan haar collega achter de receptie dat haar ex-vriend, ook blijkbaar werkzaam bij Lani Kai, een steen door haar autoruit heeft gegooid, gaat haar mobiel, waar haar buurvrouw meldt dat haar ex-vriend nu bezig is om bij haar appartement ook de ramen te vernielen. Zij snelt naar haar appartement terwijl haar collega de politie belt. Het klinkt allemaal ontzettend heftig en als ik naar de kamer terugga, zie ik de politie aankomen rijden. Ik denk dat ik een sensatieverhaal te melden heb aan Wim en de kinderen die inmiddels terug zijn op de kamer, maar je hebt altijd een overtreffende trap want Wim heeft vanaf het terras op de voorste rij gezeten van het hele gebeuren, want hij heeft gezien dat de ex-vriend de autoruit heeft ingegooid. Er was ook een maintenance guy aanwezig die Wim die instinctief erop af wou gaan, duidelijk maakte om de persoon in kwestie te laten gaan omdat er al om assistentie was gevraagd.

Via de receptie werd Wim gevraagd of hij even langs zou willen komen om ook te getuigen wat hij had gezien omdat de vogel aangehouden was. Zij hadden de ex-vriend wel opgepakt maar de slimmerik had zich omgekleed en beweerde op een andere plek aan het wandelen te zijn geweest en niet in de buurt te zijn geweest. Aangezien het Wim zijn dagelijkse werk is om mensen te observeren kon hij haarfijn aangeven welke schoenen de ex-vriend tijdens het ingooien van de autoruit aan had, en die had hij niet gewisseld, waardoor in combinatie met de verklaring van de maintenance man, de ex-vriend hardhandig met de handboeien op de rug werd afgevoerd met de verzekering van de “sheriff” dat hij de komende dagen niet vrij rond zou lopen.

In de auto op weg naar het steakhouse, nog vreselijk gelachen, want  de sheriff kon zo meespelen in de dukes of hazard.

Na deze hectiek, prima gegeten bij the Outback, waar Chantal bij vertrek op het toilet een $1.000.000 biljet vindt en onderweg naar het hotel bedenkt wat zij allemaal met dit geld kan gaan doen.

Een mooi huis in Florida kopen met een boot, de familie over laten komen en een eigen dolfijn om te trainen staan allemaal op haar lijstje. Bij thuiskomst blijkt het biljet een waarschuwing tegen alle verleidingen die geld biedt en een oproep om vooral je tot god te wenden als je deze verleidingen niet kunt weerstaan. Chantal heeft na deze uitleg een simpele oplossing, Wim moet bij thuiskomst alleen maar de $1.000.000 kant dubbel printen en niet de achterkant!!

In de ochtend ontbeten en daarna op naar Kissimmee, het weer is weer helemaal floridiaans en de reis gaat voorspoedig.

Wim en ik hebben het plan opgevat om vanmiddag als verrassing voor de kinderen al naar Universal te gaan en de 14 dagen toegangskaarten te activeren. Toch besluiten wij eerst langs het check in kantoor te gaan en wij hebben geluk want we kunnen al inchecken. Aangekomen in Windsor Hills, vergapen wij ons aan de luxe van de omgeving en komen wij aan bij ons huis voor de komende weken. Het ziet er in het echt groter uit dan op de foto’s die wij vooraf op internet zagen en wij gaan hier ons zeker vermaken. Hier de foto’s van beneden, de tafel was geweldig gedekt en van ons eigen zwembadje. Daarnaast hebben wij drie slaapkamers en drie badkamers, drie inloopkasten (nee, geen walking fridge).

 

Na de spullen uit de auto te hebben gehaald, overleggen wij met de kinderen wat wij zullen gaan doen, zwemmen of naar Universal.

Het antwoord is duidelijk:

Wij besluiten om naar de studios te gaan en de drukte val reuze mee, wachttijden van rond de 25 minuten en wij doen heel erg veel en blijven uiteindelijk tot sluiting van het park (9 uur s’avonds). Het verschil met het park dat Wim en ik in 1991 bezochten is echt gigantisch, ik herken echt nog maar enkele plekjes maar wat een leuk park is het!  Wij gaan overal met zijn vieren in en zelfs de mummie vinden wij als wij er uitkomen helemaal geweldig. Ook de Sims is een favoriet. Er blijven nog een paar dingen die wij niet hebben gedaan maar dat komt de volgende keer.

Het is een enorme drukte op de weg terug en wij doen er ruim anderhalf uur over om terug te komen maar willen dan toch nog eerst wat boodschappen doen , dus wij lopen om sávonds kwart over elf de Wall mart in en zijn niet de enige die boodschappen aan het doen zijn, het is echt ongelofelijk hoe druk het is en een groot gedeelte van de schappen zijn leeg. Wij nemen alleen spullen mee voor het ontbijt en wasmiddel want na 1 week rondtoeren is het de hoogste tijd om gebruik te gaan maken van de wasmachine in de villa.

Wij vallen allemaal uitgeteld in ons nieuwe onderkomen in slaap. Weer een hele geslaagde dag.