9 Augustus terug naar huis-thuis

Aangezien gisteren de spullen allemaal al ingepakt zijn, hoeven alleen de pyjama's en toiletartikelen nog in de koffers en aangezien wij niet in het huis blijven ontbijten, worden alle koffers en spullen vervolgens in de auto geladen, dan lopen wij nog even alle kamers door om te zien of wij niets vergeten zijn en trekken om kwart voor 10 de voordeur dicht van ons huis van afgelopen 2 weken.

Wij rijden naar Global (10 minuten) waar wij onze koffers neer kunnen zetten in een kantoortje zodat deze niet de gehele dag in de auto hoeven te staan en besluiten dan te ontbijten bij Golden Coral. Via het Florida forum had ik gelezen dat menigeen dit het beste ontbijtbuffet vond, dus dat moesten wij ook nog even meemaken.

En wat zijn wij blij dat wij hier pas de laatste dag zijn gaan ontbijten anders was Wim, de 15 kilo die hij voor de vakantie is afgevallen zo weer aangekomen, want wat een geweldig ontbijt of moet ik zeggen brunch want er waren eieren vers gebakken met wat je wil en op de manier zoals je zelf wil, pannenkoeken, wafels, worstjes, gebakken kip, rijst, stoofvlees, 4 soorten juices, taarten, veel vers fruit (met aardbeien), ijs! en nog veel meer.

Wij eten een zeer uitgebreid ontbijt en vertrekken met zeer volle buiken naar Disney Quest, waar ik Wim, Ronald en Chantal rond 12 uur afzet en zelf nog naar de Prime Outlet rijdt, om daar wat tijd door te brengen. De koffers zitten vol, dus ik beperk me met wat rond te kijken en vooral adressen op mijn harde schijf op te slaan om een volgende keer absoluut naar binnen te stappen. Ik koop wel  nog een nieuwe portemonnee, want mijn oude heeft al die keren de credit card eruit halen en weer erin opbergen niet doorstaan en is nodig aan vervanging toe.

Rond half 3 rijd ik terug naar Disney Quest en verneem via de SMS dat Wim en de kids zich op de 3e verdieping bevinden, dus tref hun daar. Chantal wil nog een keer met mij een rollercoaster maken en in de simulator instappen in die rollercoaster, terwijl Wim en Ronald nog het laatste kwartiertje “gamen”.

Wij maken nog een stop bij Mac Donald voor een burgertje omdat wij pas in het vliegtuig weer wat krijgen, halen onze spullen op bij Global en rijden naar het vliegveld, die weg weten wij door onze avontuur met de auto en Wim zijn portemonnee probleemloos te vinden.

Het ‘uitchecken” van de auto gaat heel vlot en het saldo is 0, dus alles is afgehandeld, wij sjouwen onze koffers na de incheckbalie van Martinair, en de koffers worden zonder problemen op de bagageband gezet (de zwaarste was 23,2 kilo) (maar ze zaten echt allemaal propvol).

Wij kijken nog even bij de winkels, vooral de NASA shop trekt de aandacht, omdat de lancering van de space shuttle niet doorging hadden wij besloten hier niet naar toe te gaan, dus toch even goed kijken wat wij allemaal gemist hebben en daarna gaan wij door de paspoort controle en door de security check. Qua drukte en checks viel het ons mee, het was moeilijker om het land in te komen dan nu te vertrekken.

Het toestel van Martinair vanuit Amsterdam is op tijd geland, maar op onze vertrektijd van 19.30 is het boarden nog niet begonnen en uiteindelijk gaan wij met een kleine 3 kwartier vertraging de lucht in.

Wij zitten weer prima in Comfort class maar ik hoor tijdens het opstijgen behoorlijk hard muziek en dat blijkt van een jongen te zijn die 3 rijen achter mij zit met een koptelefoon op, terwijl alle elektrische apparatuur uit moest tijdens opstijgen. De jongen maakt een hoop heibel als blijkbaar het meisje dat naast hem zit en de twee passagiers die voor hem zitten ook een opmerking hierover maken en wordt verbaal behoorlijk agressief in zijn gedrag. Binnen no time staan er 3 stewardessen/stewards bij het gezelschap en ontstaat er een heftige discussie, ik meld aan stewardess nummer 4 die ter hoogte van mij staat, dat ik tijdens het opstijgen harde muziek heb gehoord en dat het volgens mij van de jongen afkomstig was en dat daar de drukte om begonnen is. Het meisje dat naast de jongen zit maar niet met hem reist, is helemaal overstuur en wordt huilend van haar plek gehaald door 1 van de stewards. De stewards maken de jongen duidelijk dat als hij zijn gedrag niet aanpast dat zij de piloot inlichten en dat de consequenties voor hem zullen zijn. Blijkbaar heeft dit het gewenste effect, of de jongen heeft het gewenste effect bereikt door de rest van de reis riant de stoel naast hem te kunnen gebruiken want het meisje wil absoluut niet meer naast hem terug gaan zitten omdat hij zo tegen haar heeft geschreeuwd en zij zich bedreigt voelt en zij een andere plek krijgt in het toch al volle vliegtuig. Chantal vraagt zich af of deze schreeuwer dezelfde meneer is geweest als die van de dodenherdenking (mooie kinderlogica) en nadat wij een filmpje hebben gekeken op het entertainmentsysteem gaat niet alleen het tv-scherm dicht maar ook onze luikjes. Ronald en Chantal slapen allebei redelijk, Wim en ik dutten een beetje maar de tijd gaat best vlot voorbij. Ik hoor op een gegeven moment een kleine 2 uur voor de landing weer harde muziek en maak hier de stewardess op attent die net langs loopt, ja, zij vroeg ook al af wat zij hoorde en het bleek weer bij de jongen vandaan te komen. Hij werd er door de stewardess op aangesproken en daarna heb ik niets meer gehoord. Vraag mij toch af of de stewardessen/stewards nog iets met de naam van deze passagier gedaan hebben, want was toch een heel vervelend naar gedrag en heeft eigenlijk als beloning hiervoor de gehele reis 2 comfortclass stoelen kunnen gebruiken, heb ik toch behoorlijk wat moeite mee. (uiteraard was ik niet blij geweest als wij vanwege zo’n gast terug hadden moeten keren naar het vliegveld).

Ronald wordt net als op de heenvlucht een uurtje voor de landing weer misselijk en moet weer overgeven, waardoor Wim en ik wisselen van plek, want als je niet lekker bent is het toch het beste om naast mama te zitten, wat duurt tot ver nadat wij aan de grond staan. Ook hier hebben de Martinair plastic tasjes uitstekend hun taak volbracht.

Wij landen mooi op tijd, dus hebben tijd ingehaald en de eerste 3 koffers zijn er heel vlot, helaas de laatste laat nog wel even op zich wachten, maar om 10 voor elf kan ik de taxi laten weten dat wij alle koffers hebben en die komen ons na 20 minuten ophalen, waardoor wij om half 12 onze eigen woning weer binnen stappen.

Na opa, oma en Diana gebeld te hebben dat wij thuis zijn aangekomen, duiken wij voor 2 uurtjes ons bed in en komen om 2 uur er weer uit (wel met hulp van de wekker). De koffers worden uitgepakt, post bekeken, de nieuwe aankopen geshowd aan opa, oma, Diana, Marco en Debby die in de middag langs komen en wat meer details over de vakantie worden besproken. Als wij weer met zijn vieren zijn willen wij chinees eten, maar die blijkt dicht te zijn, dus wij kiezen voor een snackbar als alternatief (het is tenslotte nog steeds vakantie).

De kids gaan om half 10 naar bed en ik ga er vlot achteraan terwijl Wim nog wat langer opblijft om een filmpje te kijken. De volgende ochtend worden wij allemaal rond 9 uur wakker, maar waar Ronald en Chantal wakker blijven vallen Wim en ik weer in slaap tot de wekker ons om 11 uur wekt.

Wij kunnen nog een paar dagen rustig aan doen want Wim moet vrijdag weer beginnen en ik dinsdag pas, dus de eerste hele dag thuis doen wij heel rustig, er wordt een was gedraaid, mails gelezen, de kids spelen met hun nieuwe aanwinsten en ik haal wat boodschappen, waarbij ik als ik naar Albert Heijn loop een meisje hoor roepen, kijk mam, tinkerbell, (op mijn vest voor de duidelijkheid) zodat de magie nog even voortduurt.

Hopelijk houden wij dat geweldige goede gevoel dat deze vakantie ons heeft gegeven nog een hele tijd bij ons. Naast een enorme stapel kleren, hebben wij ook nog heel veel mooie foto's, video en het blog om ons er aan te helpen herinneren.

Tot Floridaans!!!!!!!!!!!!!!!!