9 Augustus terug naar huis-thuis

Aangezien gisteren de spullen allemaal al ingepakt zijn, hoeven alleen de pyjama's en toiletartikelen nog in de koffers en aangezien wij niet in het huis blijven ontbijten, worden alle koffers en spullen vervolgens in de auto geladen, dan lopen wij nog even alle kamers door om te zien of wij niets vergeten zijn en trekken om kwart voor 10 de voordeur dicht van ons huis van afgelopen 2 weken.

Wij rijden naar Global (10 minuten) waar wij onze koffers neer kunnen zetten in een kantoortje zodat deze niet de gehele dag in de auto hoeven te staan en besluiten dan te ontbijten bij Golden Coral. Via het Florida forum had ik gelezen dat menigeen dit het beste ontbijtbuffet vond, dus dat moesten wij ook nog even meemaken.

En wat zijn wij blij dat wij hier pas de laatste dag zijn gaan ontbijten anders was Wim, de 15 kilo die hij voor de vakantie is afgevallen zo weer aangekomen, want wat een geweldig ontbijt of moet ik zeggen brunch want er waren eieren vers gebakken met wat je wil en op de manier zoals je zelf wil, pannenkoeken, wafels, worstjes, gebakken kip, rijst, stoofvlees, 4 soorten juices, taarten, veel vers fruit (met aardbeien), ijs! en nog veel meer.

Wij eten een zeer uitgebreid ontbijt en vertrekken met zeer volle buiken naar Disney Quest, waar ik Wim, Ronald en Chantal rond 12 uur afzet en zelf nog naar de Prime Outlet rijdt, om daar wat tijd door te brengen. De koffers zitten vol, dus ik beperk me met wat rond te kijken en vooral adressen op mijn harde schijf op te slaan om een volgende keer absoluut naar binnen te stappen. Ik koop wel  nog een nieuwe portemonnee, want mijn oude heeft al die keren de credit card eruit halen en weer erin opbergen niet doorstaan en is nodig aan vervanging toe.

Rond half 3 rijd ik terug naar Disney Quest en verneem via de SMS dat Wim en de kids zich op de 3e verdieping bevinden, dus tref hun daar. Chantal wil nog een keer met mij een rollercoaster maken en in de simulator instappen in die rollercoaster, terwijl Wim en Ronald nog het laatste kwartiertje “gamen”.

Wij maken nog een stop bij Mac Donald voor een burgertje omdat wij pas in het vliegtuig weer wat krijgen, halen onze spullen op bij Global en rijden naar het vliegveld, die weg weten wij door onze avontuur met de auto en Wim zijn portemonnee probleemloos te vinden.

Het ‘uitchecken” van de auto gaat heel vlot en het saldo is 0, dus alles is afgehandeld, wij sjouwen onze koffers na de incheckbalie van Martinair, en de koffers worden zonder problemen op de bagageband gezet (de zwaarste was 23,2 kilo) (maar ze zaten echt allemaal propvol).

Wij kijken nog even bij de winkels, vooral de NASA shop trekt de aandacht, omdat de lancering van de space shuttle niet doorging hadden wij besloten hier niet naar toe te gaan, dus toch even goed kijken wat wij allemaal gemist hebben en daarna gaan wij door de paspoort controle en door de security check. Qua drukte en checks viel het ons mee, het was moeilijker om het land in te komen dan nu te vertrekken.

Het toestel van Martinair vanuit Amsterdam is op tijd geland, maar op onze vertrektijd van 19.30 is het boarden nog niet begonnen en uiteindelijk gaan wij met een kleine 3 kwartier vertraging de lucht in.

Wij zitten weer prima in Comfort class maar ik hoor tijdens het opstijgen behoorlijk hard muziek en dat blijkt van een jongen te zijn die 3 rijen achter mij zit met een koptelefoon op, terwijl alle elektrische apparatuur uit moest tijdens opstijgen. De jongen maakt een hoop heibel als blijkbaar het meisje dat naast hem zit en de twee passagiers die voor hem zitten ook een opmerking hierover maken en wordt verbaal behoorlijk agressief in zijn gedrag. Binnen no time staan er 3 stewardessen/stewards bij het gezelschap en ontstaat er een heftige discussie, ik meld aan stewardess nummer 4 die ter hoogte van mij staat, dat ik tijdens het opstijgen harde muziek heb gehoord en dat het volgens mij van de jongen afkomstig was en dat daar de drukte om begonnen is. Het meisje dat naast de jongen zit maar niet met hem reist, is helemaal overstuur en wordt huilend van haar plek gehaald door 1 van de stewards. De stewards maken de jongen duidelijk dat als hij zijn gedrag niet aanpast dat zij de piloot inlichten en dat de consequenties voor hem zullen zijn. Blijkbaar heeft dit het gewenste effect, of de jongen heeft het gewenste effect bereikt door de rest van de reis riant de stoel naast hem te kunnen gebruiken want het meisje wil absoluut niet meer naast hem terug gaan zitten omdat hij zo tegen haar heeft geschreeuwd en zij zich bedreigt voelt en zij een andere plek krijgt in het toch al volle vliegtuig. Chantal vraagt zich af of deze schreeuwer dezelfde meneer is geweest als die van de dodenherdenking (mooie kinderlogica) en nadat wij een filmpje hebben gekeken op het entertainmentsysteem gaat niet alleen het tv-scherm dicht maar ook onze luikjes. Ronald en Chantal slapen allebei redelijk, Wim en ik dutten een beetje maar de tijd gaat best vlot voorbij. Ik hoor op een gegeven moment een kleine 2 uur voor de landing weer harde muziek en maak hier de stewardess op attent die net langs loopt, ja, zij vroeg ook al af wat zij hoorde en het bleek weer bij de jongen vandaan te komen. Hij werd er door de stewardess op aangesproken en daarna heb ik niets meer gehoord. Vraag mij toch af of de stewardessen/stewards nog iets met de naam van deze passagier gedaan hebben, want was toch een heel vervelend naar gedrag en heeft eigenlijk als beloning hiervoor de gehele reis 2 comfortclass stoelen kunnen gebruiken, heb ik toch behoorlijk wat moeite mee. (uiteraard was ik niet blij geweest als wij vanwege zo’n gast terug hadden moeten keren naar het vliegveld).

Ronald wordt net als op de heenvlucht een uurtje voor de landing weer misselijk en moet weer overgeven, waardoor Wim en ik wisselen van plek, want als je niet lekker bent is het toch het beste om naast mama te zitten, wat duurt tot ver nadat wij aan de grond staan. Ook hier hebben de Martinair plastic tasjes uitstekend hun taak volbracht.

Wij landen mooi op tijd, dus hebben tijd ingehaald en de eerste 3 koffers zijn er heel vlot, helaas de laatste laat nog wel even op zich wachten, maar om 10 voor elf kan ik de taxi laten weten dat wij alle koffers hebben en die komen ons na 20 minuten ophalen, waardoor wij om half 12 onze eigen woning weer binnen stappen.

Na opa, oma en Diana gebeld te hebben dat wij thuis zijn aangekomen, duiken wij voor 2 uurtjes ons bed in en komen om 2 uur er weer uit (wel met hulp van de wekker). De koffers worden uitgepakt, post bekeken, de nieuwe aankopen geshowd aan opa, oma, Diana, Marco en Debby die in de middag langs komen en wat meer details over de vakantie worden besproken. Als wij weer met zijn vieren zijn willen wij chinees eten, maar die blijkt dicht te zijn, dus wij kiezen voor een snackbar als alternatief (het is tenslotte nog steeds vakantie).

De kids gaan om half 10 naar bed en ik ga er vlot achteraan terwijl Wim nog wat langer opblijft om een filmpje te kijken. De volgende ochtend worden wij allemaal rond 9 uur wakker, maar waar Ronald en Chantal wakker blijven vallen Wim en ik weer in slaap tot de wekker ons om 11 uur wekt.

Wij kunnen nog een paar dagen rustig aan doen want Wim moet vrijdag weer beginnen en ik dinsdag pas, dus de eerste hele dag thuis doen wij heel rustig, er wordt een was gedraaid, mails gelezen, de kids spelen met hun nieuwe aanwinsten en ik haal wat boodschappen, waarbij ik als ik naar Albert Heijn loop een meisje hoor roepen, kijk mam, tinkerbell, (op mijn vest voor de duidelijkheid) zodat de magie nog even voortduurt.

Hopelijk houden wij dat geweldige goede gevoel dat deze vakantie ons heeft gegeven nog een hele tijd bij ons. Naast een enorme stapel kleren, hebben wij ook nog heel veel mooie foto's, video en het blog om ons er aan te helpen herinneren.

Tot Floridaans!!!!!!!!!!!!!!!!

8 Augustus planning aan de (water)kant gezet

Vandaag onze laatste hele dag, dus na allemaal lekker uitgeslapen te hebben omdat het gisteren laat was geworden, liggen wij met zijn vieren in het grote bed om te bespreken wat de kinderen het liefst willen doen.

Het antwoord is eenduidig, zij willen in ieder geval vandaag nog terug naar 1 van de waterparken en in ieder geval voordat wij vertrekken nog een keer terug naar Disney Quest. De Disney parken staat ook nog bij Ronald op het lijstje maar hij heeft enkele attracties op verschillende parken die hij graag nog wil doen en omdat dit niet praktisch is wordt democratisch besloten om niet meer naar de parken te gaan en dat gedeelte voor gezien te houden. Ik wil nog graag even kijken bij een enkel winkeltje :) en Wim vindt het allemaal best wat wij verzinnen.

Wij bespreken, nog steeds op bed, dat wij eerst wat zullen gaan winkelen en daarna naar Blizzard Beach zullen gaan en dan morgen de uren doorbrengen met een bezoek aan Disney Quest totdat wij richting vliegveld vertrekken. Afgesproken, wij gaan ons wassen en aankleden en ik constateer dat het er helemaal niet goed uitziet buiten. Inmiddels zijn wij eigenlijk zo gewend en verwend aan het goede weer, met alleen in de middag af en toe een buitje, dat het niet in onze gedachten is opgekomen om eerst even naar het weer te kijken. Wim gaat boodschappen halen voor het ontbijt bij de Publix en het hoost. Normaal gesproken een bui van hoogstens 20 minuten maar het blijft nu gestaag doorregenen. Wij waarschuwen Ronald en Chantal al vast dat het waterpark er vanmiddag misschien niet in zit, nemen wel de zwemspullen mee en vertrekken uiteindelijk vroeg in de middag (12.30) richting Lake Buena Vista voor een bezoek aan de GAP outlet.

Het is maar goed dat wij hier pas de een na laatste dag naar toe gaan, zij hebben heel erg veel leuke dingen en ik moet mij inhouden om niet nog meer te kopen dan de buit die wij uiteindelijk meenemen (voor Chantal, vest, sweater, aantal shirts, sportbroek, voor Ronald, vest, sweater, aantal shirts, voor mijzelf mooie zwarte broek en aantal truitjes). Vervolgens gaan wij richting de Florida Mall waar wij een kijkje willen nemen bij de Apple store en de M&M’s world winkel, want het is inmiddels overduidelijk zwemmen kunnen wij vandaag als wij willen beter op straat doen in plaats van in een waterpark (het onweert namelijk regelmatig).

Onderweg wennen wij alvast weer een beetje aan het idee dat wij morgen weer richting Nederland vertrekken en het weer en de files helpen een handje mee om dit beeld compleet te maken.

 

Het is druk, iedereen is zijn heil aan het zoeken bij de shopping malls (en het is natuurlijk zondag). Wij vinden uiteindelijk een plekje en snellen ons naar de overdekte mall.

Wij nemen een kijkje in de Apple store waar wij met de Ipad spelen, mooi ding, maar wij doen het voorlopig maar met de Ipod’s en Wim een kijkje neemt naar de Iphone 4, die hij bij terugkomst in Nederland graag wil hebben omdat zijn abonnement binnenkort afloopt. Mooie dingen en er is alle gelegenheid om, ondanks de drukte,  alles uit te proberen en te spelen met deze hebbedingetjes.

Daarna na M&M world, het is onvoorstelbaar wat er allemaal van M&M te koop is, naast het chocola zelf.

Terwijl Ronald weer een monopoly spel ziet (onthoudt die maar voor een volgende keer als wij weer hier op vakantie gaan), kijkt Chantal naar alle leuke knuffels van M&M, en Wim moet gewoon even met de Nascar M&M auto met M&M nascar jack op de foto.

 

Wij lopen nog wat rond in de Florida Mall, kijken nog bij wat gadgets , vragen ergens om wat informatie en als wij die krijgen van de verkoper en hem bedanken, hij You’re welcome zegt, maakt Chantal de volgende gouden opmerking: dat is toch raar gaan wij weg en zegt hij dat wij welkom zijn! Kinderlogica, geweldig!

Wij gaan dan terug naar huis zodat ik alle koffers in kan gaan pakken en Ronald en Chantal nog even kunnen plonsen in ons eigen zwembad.

Het is nu met tussen pauzes droog, maar dit is qua weer echt de slechtste dag die wij hier afgelopen 3,5 week gehad hebben.

De koffers zijn vlot gevuld en wij nemen ze voordat wij gaan eten mee naar de Publix waar je de koffers op een grote weegschaal kunt wegen, en dat is maar goed, want zo weten wij tenminste dat wij nog wat dingen moeten herverdelen want 1 van de koffers is te zwaar en een andere kan nog wat gewicht erbij hebben. De extra koffer is hard nodig en van mijn plan om morgen nog wat te scoren als Wim met Ronald en Chantal in Disney Quest verblijven gaat een streep doorheen, want alle koffers zitten vol en qua gewicht is het allemaal net aan. Wim geeft aan dat als wij volgende keer gaan (hij heeft het ook al over nog een keer) dat wij dan slechts voor 2 dagen kleren meenemen, drie lege koffers en de rest hier kopen.

Ook vanavond besluiten wij naar Ponderosa te gaan, waar Ronald in plaats van gebruik te maken van de Kids eat free card ook een volwassenen hoofdgerecht besteld. Hij besteld net als Wim een Super Sirloin Steak, ik een Sizzlin Steak en Chantal de kip.

Als de serveerster komt om de borden te brengen, vraagt zij of het klopt dat wij alle 3 onze steaks rare hebben besteld en als wij daar bevestigend op antwoorden en aangeven dat de Sirloin Steak voor de mannen is, zegt zij dat zij benieuwd is of Ronald hem op gaat eten.

Er verschijnt een lap vlees op het bord, dat zoals Ronald zelf zegt net zo groot is als zijn hoofd. Super mals en zowel Ronald als Wim krijgen hem niet helemaal op.

Ronald hoeft zelfs geen ijsje meer toe zo vol zit hij. Chantal eet lekker haar kip op en heeft nog wel plek voor een ijsje, waarna wij aftaaien naar het huis en alle spullen inpakken, muv de spullen die wij morgen nog nodig hebben.

Morgen nog een keer de koffers wegen voordat wij ze neerzetten bij Global om ze niet de hele dag in de achterbak van de auto te hoeven hebben, zullen daarna uitgebreid ergens gaan ontbijten en waarschijnlijk een groot gedeelte van de middag in Disney Quest door brengen alvorens de koffers weer op te halen en richting vliegveld te gaan.

Dit is waarschijnlijk het laatste blog vanuit Florida want wij vliegen morgen om acht uur s avonds met Martinair (Comfort Class) terug naar Nederland.  En ik zal dan de terugreis vanuit Nederland bloggen.

Wij hebben een geweldig mooie vakantie gehad, het was heel erg leuk om een blog bij te houden om een groot gedeelte van onze ervaringen vast te leggen en te delen en nog leuker om reacties van jullie allemaal te krijgen.

Bedankt daarvoor en voor degene die nog hier in Florida zijn of nog deze kant op komen, nog een hele fijne vakantie, voor de andere volgers, tot in Nederland, (zonder wachttijden :))

Dikke kus,

Mariska

PS: En over een ding zijn wij het met zijn vieren unaniem eens zoals Schwarzenegger het in de terminator zegt: We will be back!

7 Augustus Magic World

Na een rustige ochtend, waarbij Ronald en Wim bij Target nog wat starwars poppetjes hebben gekocht, terwijl Chantal en ik ons in het huis vermaken, vertrekken wij vroeg in de middag richting Magic Kingdom.

Het is druk als wij aankomen op de parkeerplaats en doordat wij later zijn dan normaal hebben wij geen idee of dit komt door het tijdstip of dat dit de normale drukte is. Wij kiezen ervoor om weer met de monorail te gaan en hebben dit keer niet de rechtstreekse maar degene die stopt bij de 2 resorts, ook leuk want daardoor kun je een blik werpen op deze mooie hotels.

Na de bekende check in de tassen kunnen wij het park in en kijken naar de wachttijden borden die nog meevallen.

Chantal wil graag met de prinsessen op de foto en daar is een speciale plek voor dus nadat wij eerst nog een keer met zijn vieren in Buzz Lightyear zijn geweest, gaan de jongens richting space mountain en wij gaan naar de prinsessen.

De wachttijd bij de prinsessen hebben wij zo achter de rug en Chantal gaat op de foto met Assepoes, Belle en haar lievelingsprinses Doornroosje, er worden ook foto’s gemaakt met de Disneypas maar die moet ik nog via de “wim-manier” binnen halen op de computer maar hierbij het resultaat van ons eigen fototoestel. Het is op zich heel erg leuk gedaan want de prinsessen nemen echt de tijd voor iedereen, toch is het lastig als je zoals Chantal de taal niet spreekt, want dan ben je afhankelijk van mama die vertaalt en foto’s maakt waardoor het allemaal een beetje minder “magic”wordt.

Naast de wachtrij van de prinsessen is ook nog een wachtrij van Tinkerbel en 2 andere elfen en aangezien de rij van de prinsessen vlot ging, doen wij die ook er meteen achteraan. (en natuurlijk ook omdat mama Tink van dichtbij wil zien!)

Deze rij duurt langer maar ook dit is de moeite waard, ook al kennen wij de andere 2 elfen niet.

Tink vraagt aan Chantal hoe ze heet en daar geeft Chantal direct antwoord op en als Tink vraagt waar Chantal vandaan komt zegt Chantal Nederland en Tink antwoord, o, ik kom ook uit Neverland, leuk woordgrapje dat zij herhaalt als wij bij een andere elf staan en er nog een Nederlands meisje in de rij staat, maar dan zegt Tink, O daar komt Chantal ook vandaan en ik ook. Grappig hoe zij inspelen op de kinderen.

En ja, ik ben ook erbij gaan staan, want de disney magie werkt en dan laat je de kans niet voorbij gaan om met je favoriet op de foto te gaan. (Wim vond het na het zien van de foto’s ook jammer dat hij er niet bij was :))

Wij zijn daarna met zijn vieren doorgelopen voor de parade van 15.00, zodat wij die ook mooi konden zien.

 

Daarna doen wij nog een keer Big thunder Mountain, Splash Mountain

bezoeken het huis van Minnie en Mickey

 

eten een hapje en na nog een kleine achtbaan gehad te hebben gaan wij op zoek naar een mooi plekje voor de lichtjes parade, waar wij in slagen, maar jongens wat een enorme drukte, maar het is weer de moeite waard van het wachten, het is heel erg mooi en de kinderen staan hun armen van hun lijf af te zwaaien.

Na dit spektakel wachten wij op een plek iets verder op op het volgende hoogtepunt, de vuurwerkshow om het kasteel.

 

Het is schitterend en het moment dat een echte Tink door de lucht vliegt vanuit het kasteel is zoals Rick het verwoord, de kers op de taart. Daarna lopen wij in eerste instantie met de meute mee richting de uitgang, maar het is zo druk dat wij op een gegeven moment omkeren en toch het park nog maar ingaan want voetje voor voetje naar de uitgang is niet echt fijn.

Bij Tomorrowland spelen wij nog een gratis spelletje basketbal en daarna staan wij nog gezellig wat te dansen met Knabbel en Babbel en Stitch.

Wij vertrekken richting uitgang en sluiten toch achteraan in de file aan voor de monorail, het gaat uiteindelijk best vlot en wij keren om kwart voor 12 terug in het huis. Helemaal uitgeteld en om al het zweet van ons af te spoelen gaan wij nog even allemaal een korte plons nemen in het zwembad, waarna wij heel snel en magisch in slaap vallen.

6 Augustus Epcot & “water”park Blizzard Beach

Planning van vandaag was terug naar Epcot om de must do- Soarin te gaan doen die wij van de week hebben overgeslagen in verband met de drukte, te kijken of de kinderen nog wat anders willen doen in Epcot en daarna lekker te gaan zwemmen in het waterpark Blizzard Beach.

Bij Epcot gearriveerd hebben wij een parkeerplek redelijk dichtbij en lopen wij naar de ingang in plaats van gebruik te maken van het treintje (er rijden treintjes van de parkeerplaats naar de ingang vanwege de afstanden, en je loopt toch al aardig wat kilometers gedurende deze dagen). De wachttijd van Soarin staat op 40 minuten en de fast pass tijd voor ver in de middag, dus wij gaan braaf in de rij staan, als wij net een paar minuten in de rij staan wordt er door een stem via de omroepinstallatie aangekondigd dat de wachttijd is bijgesteld na 60 minuten, maar via meerdere kanalen hebben wij te horen gekregen dat wij dit spektakel niet mogen missen dus wij houden stug vol en blijven staan.

Het wachten op zich wordt leuk gemaakt doordat er op schermen voor ons allerlei soorten interactieve spelletjes worden gedaan die ons laten slaan naar ballen, landschappen laten maken en nog veel meer dingen, waardoor alle wachtende mensen hele rare bewegingen staan te maken, op zich al een attractie om naar te kijken en om mee te doen. Zo staan wij op een gegeven moment als een soort van team voor een scherm en moeten met ons lijf een vogel besturen, links is naar links buigen, rechts is naar rechts buigen en rechtstaan is rechtdoor, wij spelen met 5 teams tegelijk, het is natuurlijk geen gezicht om een groep van een man of 15 naar links of naar rechts te zien buigen maar wij brengen het er als groep goed vanaf en finishen als 1e en het gejuich is niet van de lucht. En daarna door naar de echte attractie.

Soarin is echt de kers op de taart, (bedankt Rick!) wat een mooie ervaring, je zit in een soort van hangglider en zweeft over het Amerikaanse landschap heen, schitterende beelden en van ons mag het eeuwig doorgaan, Ronald is zo enthousiast dat hij vlak voor het einde keihard zijn hoofd stoot tegen een kleine metalen rand als hij iets tegen mij probeert te zeggen. Hij houdt een flinke bult aan dit Soarin avontuur over.

Aangezien het rustig is bij Mission Space en wij dit ook een gave ervaring vonden maar de rustige versie de 1e keer hebben gedaan, halen wij een fast pass om binnen een uur de heftigere versie te kunnen doen. De tijd vullen Chantal en ik om in de rij te gaan staan bij de “beestjes”, terwijl Wim en Ronald nog een keer in Spaceship Earth gaan en daarna net op tijd zich weer bij ons voegen om ook vastgelegd te worden met de hoofdrolspelers van Disney.

 

Van de fotoreeks lopen wij rechtstreeks Space Mission in naar onze missie naar Mars. Wauw, de oranje missie is echt goed, je krijgt echt de G-krachten op je lichaam en voelt echt je hele gezicht trekken alsof je terplekke een botox-behandeling krijgt, ook je handen zweven echt alsof je gewichtloos bent. Na deze ruimtereis zijn wij toe aan wat anders en rijden naar onze volgende “rust-plek” en gaan wij een verfrissende duik nemen in het waterpark Blizzard Beach.

Dit is een waterpark van Disney waar alles draait om een ski-oord, vreemde combinatie maar het levert wel leuke entertainment op, je kunt met banden van allerlei routes af en kunt zelf van een soort van skihelling af(glijden). De hoogte hiervan is indrukwekkend want vanaf boven kijk je over een groot gedeelte van het Disney terrein heen en lijk je op dezelfde hoogte te staan als de Tower of Terror of de Yeti.

 

WIj gaan gewoon voor de familieband route waarbij wij in een soort van minizwemba(n)d een waterbaan afgaan, daarna nog met wat banden in het grote golfslagbad en de kinderen nog van wat glijbanen af en voordat wij er erg in hebben is het al half 7.

Onder protest van de kinderen gaan wij naar huis want ik wil vanavond even kijken hoe het met het gewicht in de koffers gaat, want vanmorgen heeft Wim de nieuwe koffer met alle nieuwe spullen erin meegenomen naar Publix en gewogen en die woog 62 pond en dat is dus teveel!

Terwijl de kinderen nog een plons nemen in ons eigen zwembadje vul ik 3 van de 4 koffers zodat wij een idee krijgen over het gewicht. Wij maken voor het eten een stop bij de Publix en de nieuw aangeschafte koffer heeft nu een gewicht van 50 pond en dit is precies het gewicht dat toegestaan is en de andere 2 zitten er met 35 pond nog verder onder en dan heb ik nog een extra koffer over terwijl er niet heel veel meer ingepakt hoeft te worden, dus dat gaat helemaal goed komen.

Wij gaan daarna een uitstekende steak eten bij Black Angus, het is alleen jammer dat je ook bij dit toch wat meer sfeer restaurant na iets meer dan 1 uur al weer buiten staat, maar wel prima gegeten.

De kinderen willen nog niet over naar huis gaan praten dus wij gaan het advies van de volgers volgen, wij genieten nog van komende dagen!

5 Augustus Last return to Universal

Vanmorgen zonder problemen voor het ontbijt het internet gecheckt, wat is het toch een gemak om weer gewoon toegang te hebben.

Alvorens naar Universal te gaan om voor de laatste keer gebruik te maken van onze 14 dagen pas maken wij een stop bij de Disney winkel om de spullen op te halen met de 20% korting bon.

Chantal helemaal happy met haar nieuwe knuffel (ze had er thuis nog geen), Ronald met de aanschaf van een speciale editie Monopoly (hij had er thuis nog geen een) en daarnaast nog wat andere leuke hebbedingetjes. Wij moeten nu echt gaan stoppen met shoppen want anders past het allemaal niet meer in de extra koffer die wij hebben aangeschaft of zitten wij met bijbetalen ivm overgewicht.

Vervolgens door naar Universal, waar wij beginnen in Island of Adventure, wij zijn vorige week al een paar keer geweest en willen een paar dingen nog graag een keer doen, maar bij binnenkomst zien wij wachttijden die er niet om liegen. Het is al best warm dus wij hebben er geen bezwaar tegen om te beginnen met de waterattractie van Popeye waar de wachttijd beperkt is tot 15 minuten en je gegarandeerd er doorweekt eruit komt, hebben wij de rest van de dag om op te drogen. Je kunt je het misschien niet voorstellen maar het is echt heel erg leuk om dit te doen. Zo ziet de attractie er ongeveer uit en op de foto zie je het wellicht niet goed, maar wij zijn allemaal bij het eruit komen z….nat.

Daarna door naar Harry Potter want wij hoeven op dit tijdstip niet meer in de rij te staan om dit gedeelte van het park in te komen en de wachttijd bij de Dragon achtbaan waar de mannen in willen staat op 25 minuten. Chantal wil nog graag in de hippogriff achtbaan (de familie versie) dus daar gaan wij met zijn tweeen in.

Als wij weer bij elkaar komen willen Wim, Ronald en ik nog heel erg graag een keer in de Forbidden Journey, maar Chantal wil echt niet.

De wachttijd is 75 minuten maar hierbij een tip voor als je alleen de ride wilt doen en niet de tocht in het kasteel hoeft te zien. Naast de attractie zit een winkeltje waar je in uitkomt als je de ride gedaan hebt, als je gewoon dit winkeltje inloopt, in de winkel de kant op gaat waar je je spullen in de lockers doet, (alvorens aan de ride te beginnen) kun je zo de attractie in lopen, naar de single ride lane gaan/vragen (je zit dan wel in je eentje met vreemden in de ride, maar je zit zo vast dat je toch geen contact met je “reisgenoten” kunt hebben) en op deze manier zaten wij binnen 5 minuten alle drie in de attractie. Chantal is met ons meegelopen en heeft de tijd van de attractie op ons staan wachten bij het eindpunt, al met al heeft dit nog geen 5 minuten geduurd! Helemaal top!! Uiteraard is dit geen officiële route, maar toch wel het delen waard :), voor de volgers doe er je voordeel mee!

Wij zijn vervolgens door de andere enorme wachttijden naar de Studios gegaan en Wim en Ronald hebben het dus zonder een extra ritje in de hulk moeten stellen.

Bij de Studios is het iets rustiger maar ook daar moeten wij keuzes maken wat wij nog een keer willen gaan doen, het worden de Simpson Ride, Wim en Ronald gaan in de Mummy terwijl Chantal en ik de Blues Brothers bekijken en wij doen nog met zijn vieren Jimmy Neutron. Wij wandelen lekker rond, genieten van de mooie auto’s, de beestjes die op onze weg komen en als blijkt dat Wim en Ronald bij de achtbaan de Rock it niet in de Single rider lane kunnen en de wachttijd 60 minuten bedraagt, vinden wij het mooi geweest en sluiten wij Universal af voor deze vakantie.

Vanaf nu zullen wij toch anders kijken als wij deze wereldbol op tv of in de bioscoop zien verschijnen, Universal heeft een plaatsje in ons hart veroverd!

Wij besluiten vanavond lekker makkelijk te gaan eten en volgen advies op van onze forumvolgers, wij gaan eten bij Cizi’s pizza, helemaal goed, het is ongelofelijk wat je voor 20 dollar met zijn vieren te eten krijgt (Kids eat free card geldt hier ook, dus extra voordelig). Je kunt onbeperkt pizza stukken uitkiezen en ieder heeft zijn eigen favoriete smaak. Aangevuld met een soepje, knoflookbrood, salade en grote hoeveelheden cola (refills) taaien wij na een uurtje af naar ons huis waar wij met zijn allen nog even een avondduik nemen.

  en daarna de dag weer afsluiten met de kids in bed, Wim op de bank met de Ipod (met internet!), en ondergetekende achter de laptop aan het bloggen.

Het aftellen gaat beginnen, nog 3 hele dagen!!